- miyaGedikli Üye
- Mesaj Sayısı : 126
Yaş : 39
Şehir : İstanbul.Ulaanbaatar
Puan : 0
Puanlar : 157
Kayıt tarihi : 16/02/10
gün!
26/03/10, 11:28 pm
bugün timuçini zorlada olsa dışarı çıkardım iyiki çıkarmışım değişikbi atmosfere soktubeni...garip gelicek ama gittiğimiz yer kimsesiz çocuklar kurumu!
oldukça duygulandım çok ağladım!
kimseleri yok ne anne ne baba nede kardeş, bakıcıları var ama olsa neolurki!
elimiz boşgitmedik cebimizde nevar ne yok hepsi ile küçük hediyecikler aldık,
bi çocuğun mutlu olduğu anı hayal edin işte o anı orada yaşadık!
3 saat duygulu ve coşkulu geçti bizim için!
inanın gözlerimizin içine bakıyorlardı neolur beni alın derlercesine!
timuçin 6 yaşlarında küçük bi kızla arkadaş oldu resim yapmayı seviyormuş
resimlerini gösterdi şaşırdık timu çok şaşırdı heycanlandı çocuk gibi oldu
6 yaşındaki bi çocuğun çizimlerindeki hayal gücü muhteşemdi inanın anlatamam...
güzel bi gündü çok iyi oldu!
resim yapmak için kullanılan tüm malzemelerini toparlamış timuçin
kullandığı malzemeleri...
yarın oradayız, küçük kızın yanında!
oldukça duygulandım çok ağladım!
kimseleri yok ne anne ne baba nede kardeş, bakıcıları var ama olsa neolurki!
elimiz boşgitmedik cebimizde nevar ne yok hepsi ile küçük hediyecikler aldık,
bi çocuğun mutlu olduğu anı hayal edin işte o anı orada yaşadık!
3 saat duygulu ve coşkulu geçti bizim için!
inanın gözlerimizin içine bakıyorlardı neolur beni alın derlercesine!
timuçin 6 yaşlarında küçük bi kızla arkadaş oldu resim yapmayı seviyormuş
resimlerini gösterdi şaşırdık timu çok şaşırdı heycanlandı çocuk gibi oldu
6 yaşındaki bi çocuğun çizimlerindeki hayal gücü muhteşemdi inanın anlatamam...
güzel bi gündü çok iyi oldu!
resim yapmak için kullanılan tüm malzemelerini toparlamış timuçin
kullandığı malzemeleri...
yarın oradayız, küçük kızın yanında!
- ASUMANUsta Üye
- Mesaj Sayısı : 556
Yaş : 47
Puan : 1
Puanlar : 673
Kayıt tarihi : 29/09/09
Geri: gün!
26/03/10, 11:52 pm
ÇANAKKKALEDEYKEN BEN DE ANNEMLE BİRLİKTE KİMSESİZ KIZLAR YURDUNA GİTMİŞTİM.FAZLA BİŞEY GÖTÜREMEDİM AMA YİNE DE SEVİNDİLER.
TİMUÇİN İN TERTEMİZ VE İYİ BİR KALBİ VAR.BU ÇOK İNSANDA OLMAYAN,NADİR BULUNAN VE
YÜCE BİR
ÖZELLİK.
TİMUÇİN İN TERTEMİZ VE İYİ BİR KALBİ VAR.BU ÇOK İNSANDA OLMAYAN,NADİR BULUNAN VE
YÜCE BİR
ÖZELLİK.
- timuçinUsta Üye
- Mesaj Sayısı : 524
Yaş : 40
Şehir : .
Puan : 0
Puanlar : 973
Kayıt tarihi : 13/12/09
Geri: gün!
27/03/10, 04:41 pm
.
- noname...Acemi Üye
- Mesaj Sayısı : 28
Yaş : 44
Şehir : ist.beşiktaş
Puan : 0
Puanlar : 31
Kayıt tarihi : 25/03/10
Geri: gün!
27/03/10, 05:17 pm
çok güzel bişey yapmışsınız timuçin miya ile! hayat işte herkez farklı konumlarda isteristemez...
dediğin gibi şerefsiz insanlarla dolup taşıyor dünyamız...
kendi çalıştığın malzemeleride vermen ayrıca bi güzellik,bişey yakalamışsın sezmişsin
bu tarz bişey yapmışsın tebrikler süpersin..!
dediğin gibi şerefsiz insanlarla dolup taşıyor dünyamız...
kendi çalıştığın malzemeleride vermen ayrıca bi güzellik,bişey yakalamışsın sezmişsin
bu tarz bişey yapmışsın tebrikler süpersin..!
- eskiciAsil Üye
- Mesaj Sayısı : 51
Yaş : 51
Şehir : istanbul
Puan : 0
Puanlar : 47
Kayıt tarihi : 01/10/08
Geri: gün!
27/03/10, 08:13 pm
"insanlardan bir tek çocukları severim oda büyüyünceye kadar" bir deli... ( ben deliyim şiirinden alıntı )
çocukken masumduk, büyüdük kirlendik...
çocukken masumduk, büyüdük kirlendik...
- lailaGedikli Üye
- Mesaj Sayısı : 174
Yaş : 43
Puan : 0
Puanlar : 225
Kayıt tarihi : 05/08/09
Geri: gün!
27/03/10, 09:54 pm
ne güzel yapmışsınız.. ben o çocuklara dayanamıyorum.
kimsesizlik zor Allah yardımcıları olsun Ailelerinin değil de bir başkalarının VİCDANINA EMANETLER.. Allah hepsinİ vicdan sahibi insanlar ile karşılaştırsın.. tv'de yayınlanan o sinir bozucu olayları hatırlıyorsunuzdur umarım.. TOPLUM OLARAK ÇOK HASSASIZ BU KONUDA.. kıyamam ben o yavrulara melek onlar melek
birer GARİP KUŞ onlar
kimsesizlik zor Allah yardımcıları olsun Ailelerinin değil de bir başkalarının VİCDANINA EMANETLER.. Allah hepsinİ vicdan sahibi insanlar ile karşılaştırsın.. tv'de yayınlanan o sinir bozucu olayları hatırlıyorsunuzdur umarım.. TOPLUM OLARAK ÇOK HASSASIZ BU KONUDA.. kıyamam ben o yavrulara melek onlar melek
birer GARİP KUŞ onlar
- iyikibenUsta Üye
- Mesaj Sayısı : 991
Yaş : 48
Puan : 0
Puanlar : 1810
Kayıt tarihi : 03/11/09
Geri: gün!
10/04/10, 01:58 pm
Küçük bir hikaye...
Evleneli oniki yıl olmuştu. Çocuk sahibi olamamıştık.
Tedavi için gittiğimiz doktorların hemen hepsi aşağı yukarı
aynı şeyleri söylemişlerdi. Bu gerçekleri duymak eşim için de
benim için de her seferinde yıkım oluyordu.
“Çocuk sahibi olabilmeniz imkansız görünüyor”
Bu kelimelerin her tekrarlanışı umudumuzu iyice
yitirmemize neden olmuştu.
-Neden evlatlık edinmiyoruz? dedim eşime
-Sahipsiz onca çocuk varken…
Belki de Tanrı onlardan birine sahip çıkmamızı istiyor.
Ve belki de bu yüzden bir bebek sahibi olmamızı dilemiyor.
Yetimhanede bebeklerin bulunduğu bölüme
girer girmez, ilk onu gördüm. Ayaklarını havaya dikmiş,
elleri ile onlara ulaşmaya çalışıyordu.
Harukulade bir bebekti ve ben
ondan gözlerimi alamıyordum.
-Bu… bunu kendimize evlat edinelim dedim.
Daha ilk bakışta ona karşı öylesi güçlü bir sevgi hissettim ki,
sanki doğurduğum çocuğumu emanet bıraktığım bir yerden
geri almak üzere gelmişim hissine kapıldım.
Ancak yetimhane yetkilileri bu konuda beyazlar kadar
şanslı olmadığımızı, zencilerin evlat edinebilmelerinin biraz
daha güç olduğunu söylemişlerdi.
-Ben bu bebek için sonuna kadar mücadele edeceğim.
dedim eşime Oda zaten bu konuda en az benim
kadar kararlıydı. O günden sonra, gerçekten de onun
için çok mücadele etmek zorunda kaldık.
Bir çok araştırma, soruşturmaya tabi tutulduk.
Aylarca uğraştık ama sonunda onu bize verdiler.
Kızımızın hayatımıza girmesi ile birlikte yuvamızın
tek eksiği de artık tamamlanmıştı. O harika bir bebekti.
Eeşimle ben onun için çıldırıyorduk.
Jacklyn okul çağına geldiğinde ona gerçeği anlattık.
Artık kendisinin öz anne ve babası olmadığımızı biliyordu.
Bu gerçeği öğrenmiş olması onda tahmin ettiğimiz
şoku yaratmadı. Küçücüktü fakat inanılmaz derecede
olgun bir çocuktu. Birgün arkadaşı Laura’yla sohbetlerine
tanık oldum. Sevgili kızımın o gün arkadaşına söylediği
sözler, benim hayatımda aldığım en güzel ödül oldu.
“Ben evlatlığım” dedi Jacklyn
Laura şaşkın bir ifade ile sordu;
“Evlatlık ne demek?”
Küçük kızım şöyle yanıt verdi.
“Annenin karnında değil, yüreğinde büyümektir.”
Evleneli oniki yıl olmuştu. Çocuk sahibi olamamıştık.
Tedavi için gittiğimiz doktorların hemen hepsi aşağı yukarı
aynı şeyleri söylemişlerdi. Bu gerçekleri duymak eşim için de
benim için de her seferinde yıkım oluyordu.
“Çocuk sahibi olabilmeniz imkansız görünüyor”
Bu kelimelerin her tekrarlanışı umudumuzu iyice
yitirmemize neden olmuştu.
-Neden evlatlık edinmiyoruz? dedim eşime
-Sahipsiz onca çocuk varken…
Belki de Tanrı onlardan birine sahip çıkmamızı istiyor.
Ve belki de bu yüzden bir bebek sahibi olmamızı dilemiyor.
Yetimhanede bebeklerin bulunduğu bölüme
girer girmez, ilk onu gördüm. Ayaklarını havaya dikmiş,
elleri ile onlara ulaşmaya çalışıyordu.
Harukulade bir bebekti ve ben
ondan gözlerimi alamıyordum.
-Bu… bunu kendimize evlat edinelim dedim.
Daha ilk bakışta ona karşı öylesi güçlü bir sevgi hissettim ki,
sanki doğurduğum çocuğumu emanet bıraktığım bir yerden
geri almak üzere gelmişim hissine kapıldım.
Ancak yetimhane yetkilileri bu konuda beyazlar kadar
şanslı olmadığımızı, zencilerin evlat edinebilmelerinin biraz
daha güç olduğunu söylemişlerdi.
-Ben bu bebek için sonuna kadar mücadele edeceğim.
dedim eşime Oda zaten bu konuda en az benim
kadar kararlıydı. O günden sonra, gerçekten de onun
için çok mücadele etmek zorunda kaldık.
Bir çok araştırma, soruşturmaya tabi tutulduk.
Aylarca uğraştık ama sonunda onu bize verdiler.
Kızımızın hayatımıza girmesi ile birlikte yuvamızın
tek eksiği de artık tamamlanmıştı. O harika bir bebekti.
Eeşimle ben onun için çıldırıyorduk.
Jacklyn okul çağına geldiğinde ona gerçeği anlattık.
Artık kendisinin öz anne ve babası olmadığımızı biliyordu.
Bu gerçeği öğrenmiş olması onda tahmin ettiğimiz
şoku yaratmadı. Küçücüktü fakat inanılmaz derecede
olgun bir çocuktu. Birgün arkadaşı Laura’yla sohbetlerine
tanık oldum. Sevgili kızımın o gün arkadaşına söylediği
sözler, benim hayatımda aldığım en güzel ödül oldu.
“Ben evlatlığım” dedi Jacklyn
Laura şaşkın bir ifade ile sordu;
“Evlatlık ne demek?”
Küçük kızım şöyle yanıt verdi.
“Annenin karnında değil, yüreğinde büyümektir.”
- eskiciAsil Üye
- Mesaj Sayısı : 51
Yaş : 51
Şehir : istanbul
Puan : 0
Puanlar : 47
Kayıt tarihi : 01/10/08
Geri: gün!
10/04/10, 06:18 pm
güzel bir hikaye saoalsın...
- miyaGedikli Üye
- Mesaj Sayısı : 126
Yaş : 39
Şehir : İstanbul.Ulaanbaatar
Puan : 0
Puanlar : 157
Kayıt tarihi : 16/02/10
Geri: gün!
10/04/10, 09:31 pm
hikaye güzel, timuçin aklıma geldi , küçük kız!
Bu forumun müsaadesi var:
Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz