Neden deneyimler paylaşılmıyor

Sevgili şizofren arkadaşlarım;

siteyi günlük takip etmeye ve düşüncelerimi yazmaya çalışıyorum elimden geldiği kadar. Sanki eksik birşeyler var, kimse yaşadığı sorunları, nasıl çözümler bulduğunu yada hala çözüm bulamadığı konuları paylaşmıyor, içini tam olarak dökmüyor. Bazen sorular soruyorum üstü kapalı cevaplar veriliyor, 'çerçekdışı ama kendi içinde geçek olandır şizofren' gibi.
Arkadaşlar bazı arkadaşlarımızda yanlış anlaşılacaklarını düşünüyormuş, ama zaten site şizofren sitesi değil mi. Yani buraya şizofren yakınları ve şizofren olan insnalar giriyor. Nesi yanlış anlaşılacak?
Eksik düşündüğüm nokta var mı bilmiyorum ama faydalı olmak adına açık olmak gerekmez mi? Hatta bir kaç arkadaşımıza açıkça hastalığıyla ilgili özel soru sormak istediğim oldu ama sitedeki durumdan ötürü cesaret edemedim, zaten bir yargı var üzerimde sen şizofren değilsin anlamazsın. Bende diyorum ki o zaman sen hiç anlatmayı denedin mi????
Haksız mıyım...
Hepinizi saygıyla selamlıyorum.

SEVGİLİ GÖKYÜZÜ,BEN KONUŞTUĞUMUZDA,BÜTÜN SORULARINA AÇIK VE NET CEVAPLAR VERDİĞİMİ DÜŞÜNÜYORUM.SEN NE KADAR ANLADIN BİLEMEM AMA BEN SORULARINA CEVAP VERDİM.
ASLINDA BİZ KENDİ ARAMIZDA SORUNLARIMIZI PAYLAŞIYORUZ ZAMAN ZAMAN.HEPSİ BENZER SORUNLAR,HEZEYANLAR,HALÜSÜNASYANLAR V.B AMA HERKES İNCE AYRINTILARA KADAR SORUNLARINI PAYLAŞAMAYABİLİR.BENCE BUNU NORMAL KARŞILAMALIYIZ.ÇÜNKÜ SAĞLIKLI OLAN İNSANLARDA BAZI SORUNLARINI KENDİLERİNE SAKLAMAYI YA DA ÇOK YAKIN ARKADAŞLARIYLA PAYLAŞMAYI İSTER.HERKESİN KARAKTERİ FARKLI SONUÇTA.
ÇOĞU SORUNUMU ANLATTIM SANA,BAŞKA SORULARIN VARSA ONLARIDA CEVAPLARIM.

Sevgili Asuman;

sana teşekkür ederim chat teki sorularımı açık ve net şekilde cevaplandırdığın için. Lütfen sorumu özel almayın tabi ki özelden herkes paylaşım yapıyordur, herkese içini dökmek istemeyebilirde. Benim demek istediğim 'anlatmak istediğimi anlatamıyorum, yanlış anlaşılmaktan korkuyorum' diye düşünenler içindi, birde bazı sorunları olan arkadaşlara hep deniliyor ki doktora git, tabiki gidecek ama mesala gitmeden ne gibi hazırlıklar yaptınız, gitmekle gitmemek arasındaki kararı nasıl verdiniz, ailenize nasıl yardımcı oldunuz, gibiydi.

BEN İLK ÖNCE DOKTORA GİTMEK İSTEMEMİŞTİM,HASTA OLDUĞUMU ANLIYORDUM AMA İLAÇSIZ İDARE EDERİM SANIYORDUM.ANNEM EVE Bİ PSİKOLOG ÇAĞIRDI.PSİKOLOG BANA ŞİZOFREN OLABİLECEĞİMİ SÖYLEDİ,PSİKİYATRİSTE GİTMEM GEREKTİĞİNİ,İDARE EDEMİYECEĞİM Bİ DURUM OLDUĞUNU ANLATTI.
O ZAMANLAR DAHA MANTIĞIM ÇOK BOZUK DİİLDİ.İKNA OLDUM PSİKİYATRİSTE GİTMEYE.DAHA SONRALARI HASTALIK GİTTİKÇE AĞIRLAŞTI.İLAÇ İÇMEYİ BIRAKTIĞIM ZAMANLAR OLDU.İLAÇ İÇMEYİ REDDEDİNCE ANNEM GİZLİCE YEDİĞİME,İÇTİĞİME İLAÇ KOYUYOMUŞ.SONRA ANLATTIĞIM GİBİ KOKTEYL DENEN Bİ İĞNE VURDULAR BANA.HASTALANMADAN ÖNCEKİ GİBİ DİİLİM AMA İİİCE BOZULMUŞ OLAN MANTIĞIM BİRAZ DAHA İİ ŞİMDİ.
İSTERSEN SENDE KARDEŞİNİN HASTALIĞI HAKKINDA BİŞEYLER YAZ.KONU HAKKINDA HİÇ BİLGİSİ OLMAYAN ZİYARETÇİLERE YARDIMI OLUR.

...

Kardeşim hasta olduğuna inanmıyor ama ilaçları kullanıyor, bomba gibiyim birşeyim yok diyor. İlaçlar beni şişiriyor, hareketlerim yavaşlıyor diyor, hastanede zaten 2 hafta daha kalacak. Hastaneden çıkayım diyor, ilaç kullanmayacağım diyor. Bir saat içinde 10 defa duş alıyor. Böyle işte...

Bir saat içinde 10 defa duş alıyor. Böyle işte...
size saçma gelen ama onun açısından mantıklı bir gerekçesi olan durumlar bunlar...misal veriyim;kötülüklerden arındığını düşünmek gibi...

GÖKYÜZÜ ARKADAŞIM,BEN Bİ MANTIĞI OLMADIĞI HALDE, TEKRARLANAN HAREKETLER YAPMA DURUMUNU, OBSESYON BELİRTİSİ DİYE BİLİYODUM.DEMEK ŞİZOFRENİ VAKALARINDADA OLUYOMUŞ.YENİ BİŞEY ÖĞRENMİŞ OLDUM.
LİSEDE Bİ ARKADAŞIM VARDI,HER TENEFÜS,TENEFÜS BOYUNCA ELLERİNİ YIKIYODU.ARAŞTIRMIŞTIM O ZAMAN,ONUN DURUMU TAKINTI HASTALIĞIYMIŞ,OBSESYON YANİ.
ÇOK GEÇMİŞOLSUN KARDEŞİNE,İLAÇLARINI BIRAKMAZ İNŞ.

bende ilaçlarımı almadığım zaman gerçekle hayal kavramımı yitirmiştim.yaşadığım zamanı rüya zannediyordum fakat gerçek zamanda olduğumu anlayınca ilaçlara muhtaç olduğumu anladım risperdal iğne vuruluyorum 15 günde,rahatladığımı söyleyebilirim ama eski ben olmadığımıda çok iyi biliyorum...

İLAÇ KULLANMAYA BAŞLAMANA ÇOK SEVİNDİM ARKADAŞIM.UZUN SÜRE İLAÇ KULLANMAMAK BEYİNDE GERİ DÖNÜLMEZ HASARLARA YOL AÇIYORMUŞ.HASTA OLMAK VE İLAÇ KULLANMAK BELKİ HOŞ BİŞEY DİİL AMA KULLANMAYIPTA TAMAMEN AKILIMIZI YİTİRECEK OLMAK ÇOK DAHA KÖTÜ Bİ DURUM.

.

Sorunlarına kendi başına çözümler bulmak zorunda kalan birisi; bu süreçte yalnız kalan birisi iyileşme dönemine girse de tecrübelerini başkalarıyla paylaşmak istemeyebilir. Bana kim yardım etti ki ben de başkalarına edeyim diye düşünebilir. Bu yüzden de onu yadırgayamayız.

merhaba ben de deneyimlerimizin paylaşılmasından yanayım.birbirimize her konu da yardımcı olmalıyız.

ben yolda yürürken yada herhangi bir ortamdayken sanki herkes bana bakıyor bana gülüyor benim hakkımda konuşuyor gibi hissediyorum.mesela bir kaç kişi televizyon izliyoruz.televizyonda kocasını aldatan bir kadın çıkıyor herkes bi yorum yapıyor aldatan kadın ve aldatılan erkek hakkında.o an soyutlanıyorum ortamdan.sanki o kadının kocası benmişim gibi hissediyorum.onca lafı bana söylüyorlarmış gibi hissediyorum,kızarıyorum utanıyorum saçmalamaya başlıyorum