bazen işimiz zor...

belli bir ortamdayken,normalde innsanların gerçekten laf sokmalarına kayıtsız kalmak zorunda hissediyorum kendimi,"a bu deli,üstüne alındı" demesinler diye.laf sokmaya ,sen de laf sokarak cevap vereceksin(onların yöntemiyle) ama bunu da ben yapamıyorum,direkt konuşan insanlardanım.imalı konuşmayı pek beceremem.
siz de bu tür duygular hissediyor musunuz?
ya da mesela sizi taciz etseler,olay resmi makamlara yansısa da sonuçta "şizofren sonuçta,üstüne alındı"durumu oluşabilir.bazen işimiz gerçekten de zor....

.

iyikiben bayan şizofren olmak da zordur;haklısın. Kendi başıma gelen bir olayı anlatayım;

Son çalıştığım okula yeni gittiğim zamanlar öğretmenler odasında gazetenin ekini okurken başka bir hoca kolumun altındaki ana gazeteyi istedi Ben de kendim okuyacağım diyince şöyle bir karşılık verdi; NEDEN KILLIK YAPIYORSUN !? O an ne desem diye düşündüm ama cevap veremedim Sadece önümdeki gazeteye odaklandım. Zaten yanımızda başka hocalar da vardı. Sonradan niye karşılık vermedim diye kendime hayıflandım ama bir yönden de iyi oldu. O kişinin seviyesine inmemekle yani...

iyikiben aynı fikirdeyim

Günlük hayatta oluyor böyle şeyler. Karşılık verdiğimde oluyor, vermediğimde veremediğimde. Sonra kendim rahatsız oluyorum. Ama şunun iyice farkına vardım insanları alttan aldıkça şımarıyorlar, seni tınlamaz hale geliyorlar. En iyisimi sende ya direk yada dolaylı olarak lafı vereceksin ellerine ki bir dahakine sna nasıl davranması gerektiğini bilsin.

Siz şizofren arkadaşlarımında cevap vermesini öneririm ben. Rahatsız olduğunuz, duygularınızın olduğu anlaşılsın. Dozunu ayarlayarak yapılan verilen cevabın kimseye zararı olduğunu sanmıyorum. leponexin verdiği örnektede insanların ne kadar bencil olduğunu, işlerine gelmeyen cevapları aldıklarında ne kadarda hırçınlaştıklarını gösteriyor. Halbuki cevap çok bait okuyacağım için vermeyeceğim, ne varki bunda!!