Şizofrenik semptomlarımızı paylaşalım

kendimde olanlar aşağıdaki şekildedir;

*impulsivite
*referans ve paranoid hezeyanlar
*afekt kısıtlığı
*halusünasyon veya ses duyma yok
*perseküsyon fikirleri
vs.

Sizde olanlar nasıl ?

Dostum hiç bişey anlamadım desem yeridir.Kısa kısa özetleyebilirmisin impulsivite nedir?referans nedir?afekt kısıtlığı nedir?perseküsyon nedir?

teşekkürler

Google denen icad var; bu kadar da hazırcı olmayın

Google'dan okudum.Ama senin ne yaşadığın daha önemli..neyse boşver.

İlaçların bir faydasını gördün mü?

referans ve paranoid hezeyanlar başta olmak üzere perseküsyon fikirleri ve tek bir gün(doktora gitmeden hemen önce) 2 tane görüntü halüsinasyonu...
görüntü halüsinasyonu çok ilginç ya bir beyin görüntüyü nasıl üretebilir ya?hala şoklardayımmm... allah bir daha yaşatmasın...

leponex demiş ki:kendimde olanlar aşağıdaki şekildedir;

*impulsivite

bunu şizofrenide pek duymamıştım,eğer açıklamak istersen merak ettim.

şizo demiş ki:İlaçların bir faydasını gördün mü?

seroquel, zyprexa. risperdal gibi ilaçlardan pek fayda görmedim

ama leponex süper geldi

iyikiben demiş ki:

leponex demiş ki:kendimde olanlar aşağıdaki şekildedir;

*impulsivite

bunu şizofrenide pek duymamıştım,eğer açıklamak istersen merak ettim.

İmpulsivite içgüdüsel olarak aklına eseni hemen yapma durumudur

İyikiben, bir kere görüntülü halüsünasyon görmüşsün.Gerçekten çok şanslısın.Belki de o beynin oynadığı bir oyundu.Tıpkı susuz kalanların gördüğü serap gibi.. geçmiş olsun.

Leponex, leponex isimli ilacın diğer ilaçlardan farklı olarak iyileştirici bir özelliği olduğunu okumuştum.Yani diğer bütün ilaçlar hastalığı baskılıyor ama leponex iyileştiriyormuş.Sen ilacın böyle bir iyileştirici özelliğini gördün mü?

Leponex'in kelime anlamı zaten SON ÇARE demekmiş Aynen bu şekilde diğer ilaçlar iyi gelmeyince işe yarıyor ÖZetle iyi geliyor işte; kurgulamaya gerek yok

Yok.Bişey kurgulamıyorum zaten. Tamamıyla iyileşen şikayetlerin oldu mu bunu merak ediyorum.

Eskiden sokakta yürüyemezdim bacaklarımda şiddetli kasılmalar olurdu Belediye otobüsü vs. toplu taşıma araçlarında şiddetli hezeyanlar yaşardım 40 dak.lık yolda bir sürü paranoya ile boğuşurdum Etrafımda şamaroğlanı gibi benimle sürekli dalga geçenler olurdu Bu tarz şikayetlerimden artık kurtuldum Şimdi acısını çıakrtıyorum

anladım..geçmiş olsun.

Sağolasın Sende değişmeyen şikayetler var mı ?

Beni biliyorsun biraz.anlatmıştım.Şimdi hepsini tekrar anlatmak biraz uzun sürer.Ama en önemlisini söyleyeyim.Hastalığın nörolojik etkisini.Beynimde yıkım oldu.

Tıpkı şöyle;

-Aklıma bişey gelmiyor,
-Başka biri, başka bir yer, başka bir zaman aklıma bile gelmiyor,
-At gözlüğüyle yaşıyorum,(bunu açıklamıştım)
-Başkasının gözüyle kendime bakamıyorum.Yani dışarıdan birinin gözüyle.Haliyle izlenme gibi bir duygumda kalmadı.Bakış açım tek yönlü; İçerden dışarı doğru.Dışarıdan kendime doğru bakamıyorum.
-Soyutlama konumlandırma yeteneğim kayboldu.

Sonuç olarak herşey bakıp gördüklerimle sınırlı.Kendi küçük dünyamda yaşıyorum yani.

Bu anlattıklarım hiç değişmedi.Ve sadece en önemli ilk sorunum bunlar..

şizo'nun yazdıklarını kendine uyarlayan leponex demiş ki:.Tıpkı şöyle;
-Aklıma bişey gelmiyor,
İlaçlara ilk başladığımda bende de olurdu Ayrıca bir kızla duygusal ilişki maksatlı tanışmalarımda ve görüşmelerimde hep yaşadığım bir durumdur. Herkes bana bakıyor duygusunu yaşayamaktan ne söyleyeceğime odaklanamam. Eskisi kadar şiddetli olmasa da halen yaşarım bunu.

-Başka biri, başka bir yer, başka bir zaman aklıma bile gelmiyor,
Bu derece yoğun olmasa da belli durumlarda yaşıyorum Mesela eskiden hiç başaramadığım şeyleri yaparken Örnek; 7-8 kişilik arkadaş grubuyla heybeliada gezisi yaptığımızda toplu yemek yerken geçmişim aklıma gelir; yalnız kaldığım zamanları hatırlarım ve o an bulunduğum zamanı ortamı düşünüp değişik geçişler yaşarım. Dejavu gibisinden şeyler.

-At gözlüğüyle yaşıyorum,(bunu açıklamıştım)
Bu at gözlüğü bize küçük yaşlarda başkalarınca takıldı Bazen de antipsikotikler sebebiyle algılamalarımız köreldi. Yine de bu at gözlüklerinden kurtulmayı başaranlar da tanıdım. Yaşamın 3 boyutlu halini görebilenler.

-Başkasının gözüyle kendime bakamıyorum.Yani dışarıdan birinin gözüyle.Haliyle izlenme gibi bir duygumda kalmadı.Bakış açım tek yönlü; İçerden dışarı doğru.Dışarıdan kendime doğru bakamıyorum.
Sanırım empati kurmaktan bahsediyorsun veya içgörü eksikliğinden Bunu kazanmam da kolay olmadı. Eeleştiriye açık olmak da lazım Eskiden birileri bana çok durgunsun vs. dediklerinde sinir olurdum ve karşılık vermezdim. Sonra da saatlerce bunu kafaya takardım. Şimdilerde zaten pek durgun değilim ama bu tarz diyaloglar olduğunda da pek önemsemiyorum. Zaten kendinle barışık durduğunda karşı tarafın elinden ego tatmini kozlarını da almış oluyorsun. Zira acımak ve merhamet etmekle küçümseme arasında çok ince sınırlar vardır. bazıları bu konuda epey uzmandır. Ne demek istediğimi anlamışsındır.

-Soyutlama konumlandırma yeteneğim kayboldu.
Fazla soyutlamak da iyi değildir Hani felsefeye vs. kendini fazla kaptırıp tırlatanlara da hemen hepimiz şahit olmuşuzdur. Lakin şizofreni açısından bakarsak analiz ve sentez yetilerimiz büyük kayıplara uğruyor Derecesi hepimizde farklı farklı olsa da benzer eksiklikler yaşıyoruz. Halusünasyon görmek veya FBI peşimde gibi hezeyanlar yaşamak da bu körelmenin en uç örneklerindendir sanırım.

Leponex impulsivite'ni yiyim senin.

Gel birgün yediririm sana

bugün yengeme teyze dedim.dayımın karısına.
oda garipsemiştir heralde.napiim aklıma bişey gelmiyo.düşünmeye fırsatım bile olmuyor.özellikle hemen cevap vermem gereken durumlarda.telefon gibi.

impulsivite ve afekt kısıtlılığını bolca tecrübe ediyorum ben de. hatta bazen insanlara ne yaşadığımı anlatmam gerektiğinde şöyle diyorum: hayatınız boyunca üç tane duyguyla yaşadığınızı hayal edin. bu duyguları tanımlayabildiğimi söyleyebilirim, nefret, iğrenme ve kendine acıma. tabi ki bu kısıtlılık empatiye giden yolu kapatıyor. sosyal izolasyonumun bir numaralı sebebi de bu. at gözlüklerinden bahsetmiş şizo, bu bende de var... ben buna görememek veya duyamamak diyorum. nitekim tam da öyle oluyor. paranoyadan bahsetmişsin leponex, paranoyaya hakim olabiliyorum- cigarayı bıraktığımdan beri. sanırım halüsünasyonlar default semptomlar değil, yine de bir kaç tane ekstrem duygusal durum yaşadım. bunlardan bir tanesi şu şekildeydi: yatakta yatıyordum, yatak yükselmeye başladı ben de büyüdüm, fiziksel olarak büyüdüm, kocaman kollarım kocaman bir gövdem devasa bacaklarım vardı, korkunç muydu? hayır sanmıyorum, muhteşemdi aksine. bir tanesinde ise uçuyordum, titreyerek uçuyordum, evet bu korkunçtu, fakat neden bahsettiğimi anlayabilecekmisiniz bilmiyorum ama uçmaya konsantre olduğumda korku kalmıyordu. bir kaç tane daha buna benzer deneyimim var fakat görsel halüsünasyon yaşamış değilim- olmayan bir şeyi görmek gibi. işitsel halüsünasyonlar ise yoğun ilaç kullandığım ve cigara içtiğim dönemlerde sıkça oluyordu. fakat filmlerde görülen ve kişiye bir şey yapmasını söyleyen sesler gibi değiller. daha çok birbiriyle konuşan sesler vardı. kimi yüksek sesli kimi fısıldar bir biçimde.

johnfletcher bende halusünasyon veya gaipten ses duyma hiçbir zaman olmadı.

benim ilk psikozumda insanlarin büyu yoluyla baska inasanlarin yerine gectiklerini, kiyametin koptugunu, arabalarin ve araplarin beni takip ettigini, yazilardan isaret alma gibi seyler ve gozumun cikarip dccal yapacaklarini iananiyodum su var benim psikozum 3 haftada sonlandi buna en buyuk etken ilk gunde bi hocaya gittim psikiyatriklik dedi ilacla duzelir dedi ve ilk gunde psikiyatr klinige boyladim dolaysiyla erken ilaclar icmeye basladim aslinda ilk etapta kronik olmadigini soylediler ve ilaci biraktidilar 6 ay sonra aradan 1 yil gecince bende bir tartismaya dayali bi tehdit aldim ve bundan ikinci bi psikoza girdim bu daha farkliydi birinin bana bisey yapacagi korkular metroya binemeler biri bomba patlatacak diye vetelevizyondaki olaylarin basima gelecegi gibi seylerdi fakat hardol ignesiyle buda onlenmis oldu ama teshiside yedim sizoaffektif olarak

bende ailem doktorum iş arkadaşlarım ve ev arkadaşım arasında bir bağlantı olduğunu düşünüyordum.sürekli kafa yoruyordum ne olabilirbu bağlantıdiye.sonra herkesten şüpheleniyordum herkes bana kötü bişeyler yapacak gibi geliyordu.

herkesin bana baktığını beni takip ettiğini düşünüyordum.bide kulağıma sesler geliyordu gün içinde yaptığım şeyleri yorumluyordu iki kişi sert bir dille.hakaret felan ediyorlardı bana