Annem hakkında

Öncelikle herkese merhaba, burada bulunan bu hastalığın madurlarına acil şifalar diliyorum, insanlara yardımcı olmak adına böyle güzel bir forumu açan insanlarada teşekkür ediyorum.

Sorunumun burada çözüleceğine dair pek umudum yok ama şu an ne yazık ki burada yazmaktan başka birşey gelmiyor elimden, umarım aranızdan bana yardım edebilecek birisi çıkar.

Benim problemim annemle alakalı. Kendisi yaklaşık 20 yıldır yurt dışında yaşıyor çeşitli sebeplerden dolayı ondan ayrı büyüdüm ve çocukluğum boyunca hep onun problemlerini görerek büyüdüm ( Yaz ziyaretlerinde ). Eski halinden bahsedecek olursam, saçlarını kendisi keserdi ve hiç hoş görünmezdi, saçma sapan hediyeler alırdı abartı düzeyde bir alışveriş tutkusu vardı, ve aşırı kavgacıydı, burda bahsettiğim özellikler her insanda olabilir gibi gözüküyor okuyunca ama bu yazdıklarım normal bir insanda bulunması gerekenin yaklaşık 15 katı şiddetindeydi diyebilirim . Dinimizde iyi sıhatte olsunlar olarak geçen doğa üstü varlıkların kendisine musallat olduğunu anlatırdı geldiğinde türkiyeye. Korkardım annemden küçükken. Gel zaman git zaman ben büyüdüm ve olayların farkına varmaya başladım.

Size yurt dışında annemin yaşadığı hayattan bahsedecek olursam, ufacık bir evde yaşıyordu ve o evde normal bir evde bulunması gerekenin yaklaşık 3 katı eşya sığdırılmış durumdaydı. İşe gittiği günlerin dışında ya saatlerce sadece yer siler ya saatlerce bulaşık yıkardı. Daha sonra anneanem vefat etti, onun vefatından sonra annemin durumu şekil değiştirdi. Önce internete girmeyi kesti, ondan sonra telefonla ulaşamamaya başladım kendisine. Ve yaklaşık 1 yıl yanında yaşamak üzere yanına gittim. İlk kez bu kadar uzun süre yaşama ve gözlemleme şansım oldu kendisini. Gece gündüz kavga edeceğimizi düşünüyordum ama biraz öncede belirttiğim gibi hastalığı şekil değiştirmişti. Artık daha sakin ama daha paranoyaktı. Artık evin perdelerini bile açmıyor evden nerdeyse hiç çıkmıyordu. Yanında kaldığım 1 yıl boyunca 2 veya 3 kere evden çıktı, küçücük evde 1 yıl boyunca yaptığı tek şey yer silmek ve bulaşık yıkamak ayrıca garip yemeklerinden yapmak oldu.

Daha sonra türkiyeye dönerken bir şekilde onuda ikna ettim ve kesin dönüş yaptırdım. Türkiyeye geldiğinde deniz kıyısında bir süre yaşadıktan sonra düzeleceğine inandım, en azından biraz daha iyiye gideceğine. Ama gerçekleşmedi tabi ki. Daha sonra şehrimize döndüğümüzde onu halk eğitim kurslarına yazdırdım sosyalleşmesi adına. Ama oda pek bir sonuç getirmedi. Şimdi Türkiyede yine bütün gün temizlik yaparak evde yaşıyor. Zorla dışarı çıkardığımda, kocaman bir çantası var içinde ne olduğunu bilmediğim onu yanına almadan evden asla çıkmıyor ( normal bir kol çantasının 4 katı büyüklüğünde ). Yemeğini yerde yiyor. Elbiseleri inatla elde yıkıyor yemekleri inatla kendi istediği gibi yapıyor. Eskisi gibi agresif değil , arada çok agresifleştiğinde yarım saat bir saat boyunca ona buna küfrediyor. Arada televizyon açmaya başladı internet kullanmaya başladı en azından ama özünde yine aynı yaşıyor.Burda şu an aklıma gelmeyen en az 20 tane anormal davranışı var, anormal düşüncesi var . Tabi normal düşünceleride var ki yeri geldiğinde düzgün konularda konuşabiliyorum kendisine ( genel cevaplardan bazıları yine kendi mantığında olsada )

Devlet hastanesinde bir psikiyatri kliniğine gittim ve durumunu anlattım, tam tahmin ettiğim gibi şizofreni gibi görünüyor ama getirmeniz gerek dediler. İşte benim sorunumda tam burada başlıyor. Kendisini psikiyatriste ---ürme imkanım sıfır, en azından düzgün bir şekilde. Kendisi yurt dışında fen bilimleriyle ilgilendi bir süre ve bu ilaçlara karşı aşırı uçuk bir güvensizliği var . Anneanemin vefatını dahi bu ilaçlara bağlıyor '' hiç alakası olmamasına rağmen '' . Onu ilaç tedavisine ikna etmem imkansız ki yaklaşık 1.5 yıldır zaten başaramadım.

Aynı evde haftada 3-4 günden fazla yaşayamıyorum. Çünkü bende çok stresli olan iş bulma ve kpss sürecindeyim ve onun normal dışı davranışları beni hem üzüyor hemde yeri geldiğinde sinirlendiriyor ve ona bağırırken buluyorum kendimi. Haftanın her günü onunla yaşasam kendi akıl sağlığımı kaybedeceğimden eminim normalde olduğumdan çok daha fazla depresif ve stresli bir insana dönüştüm annemli yeni hayatımda ama onuda bu durumdan kurtarmam gerek. Nasıl bir yol izlemem gerektiği hakkında bana yardımcı olabilecek birisi olursa çok sevinirim.

Ayrıca belirtmek istediğim ve kafama takılan bir nokta daha var . Kendisi bu hastalıkla yaklaşık 25 yıldır yaşıyor. Sağlıklı olarak yaşadığı hayatı, hastalıklı olarak yaşadığı hayatından daha kısa diyebilirim. Bu durum beni ilaç tedavisinin ne kadar etkili olabileceği konusunda umutsuzluğa itiyor açıkçası ve acaba onu böylemi kabul etmeliyim onun hayatını bu şekilde yaşamasına sadece yardımcı mı olmalıyım acaba diye düşünmeye başladım son zamanlarda . Gittiğim psikiyatri kliniği bana ne yazık ki ve '' haklı olarak '' yardımcı olamadı. Umarım burada bana akıl verebilecek insanlar çıkar. Şimdiden teşekkür ediyorum ilginize .

merhaba taketheredpill.
öncelikle annenize sağlık size de kolaylık diliyorum. sizin için ve anneniz için (takıntıları annenizin hayatını zorlaştırıyordur) zorlu bir dönem olduğunu tahmin ediyorum.
anlattığınıza göre uzun süre psikiyatrist yardımı almamış anneniz. Bu zamana kadar hiç teklif ettiniz mi uzman yardımını ? Tepkilerini ölçerek siz de nasıl davranacağınızı belirleyebilirsiniz. Bu süreçte sakin, yapıcı, sabırlı olmaya çalışın. Kendi ruh sağlığınızı da ayrıca korumaya çalışın.
Eğer şizofreniyse, alevlenme dönemlerinde patlak verecek durumlara hazırlıklı olmalısınız. ( dış dünyayla ilişki tamamen kesilebilir, paranoyak davranışlar üst sınıra ulaşabilir, belki şiddet ortaya çıkabilir. )
bir psikiyatrist yardımı almadan pekala bir hayat sürebilir anneniz fakat bu hayat onun için de sizin için de çok daha zorlayıcı olacaktır.
öncelikle psikiyatriste ---ürmeyi deneyin. ilaçlı tedavi vs. daha sonraki adımlarda aşılabilir. çok ekstrem durumlarda polis yardımı sağlanıyor ama bu sizin için uygun olur mu bilmiyorum.
Sitenin daha deneyimli üyeleri de umarım size yardımcı olur önerileriyle.