lütfen bana yardımcı olun

Merhaba
Kardeşime bir süre önce şizofreni başlangıcı tanısı koyuldu. İlaç verildi kullanmazsa hastanede tedavi olacağı söylendi ama tabiki kullanmadı..
Şimdi hastaneye yatması gerekiyor ama iyi olduğunu söylüyor. Ona göre herşey yolunda ama ne okuluna gidiyor ne kendine bakıyor ne yemek yiyor tek yaptığı yatmak ve evde vakit geçirmek.. Bazı zamanlar bir anda birşeye kızıyor veya üzülüp ağlama krizine giriyor bize bağırıyor ve kendisini kilitliyor.. Ne yapacağımızı nasıl tedaviye ikna edebilceğimizi bilmiyorum. Benim ve ailemin psikolojisi çok kötü durumda. Gözlerimizin önünde yok oluyormuş gibi hissediyorum. Lütfen bir öneride bulunun lütfen yapabilceğim birşeyler olduğunu söyleyin.
Şimdiden teşekkür ederim iyi akşamlar..

merhaba, geçmiş olsun.
Kardeşinize şizofreninin insanda bir eksiklik olmadığını belki hayatta kabul etmediği olaylara karşı insan beyninin kendini savunması olarak veya aklındaki çözümsüz soruların onu rahatsız etmesinden dolayı ortaya çıkmış olabileceğini söyleyin.
Şizofren insanların diğer insanlara oranla hayata daha değer verdiğini ve hayatta gördükleri olumsuzluklardan daha çok etkilendikleri için bu hastalığa yakalandığını söyleyin. Her gün tüm dünyadan duyduğumuz onlarca olumsuz haber karşısında veya çevremizde bizi rahatsız eden onlarca durum karşısında hassas bir insanın şizofren olmasının normal olduğunu söyleyin.
Ancak bu kadar hassaslıkla yaşamanın insanın kaldıramayacağı bir yük olduğunu ve şizofreninin bu hassaslığı daha da artırarak hastalık derecesine çıkardığını, bu hasssasiyetin insan aklına doğru düşüncelerle birlikte yanlış düşünceleri de getirebileceğini, bu durumdan kurtulmak için ilaç kullanması gerektiğini söyleyin.
Şizofren bir insanın(veya bir insanın) düşeceği en kötü durumlarda birinin aklına gelen bazı düşüncelerin çok doğru olduğunu görüp aklına gelen diğer tüm düşüncelerinde doğru olduğuna kayıtsız-şartsız inanması olduğunu, bu durumda iyi ve kötüyü ayıramayacak bir duruma düşebileceğini söyleyin.(eğer sürekli düşünüyorsa)
Onunla konuşurken sakin ve düşük bir ses tonuyla konuşun, heyecanlıyken veya sinirliyken onunla konuşmayın, konuşmak için bu halinizin geçmesini bekleyin ve ondan sonra konuşun.
Onunla konuşurken onun geçmişte yapmış olduğu iyi davranışları aklınıza getirin, böylece ona karşı daha hoşgörülü olabilirsiniz.
(ben kendi hastalığımdan edindiğim tecrübelerim bunlar ve bu düşünceler benim hastalığı kabul etmeme ve ilacımı düzenli kullanmama sebep oluyor.)

Çok çok çok teşekkür ederim.. Bir nebzede olsa içimi rahatlattığınız için.. Ben ondan uzaktayım üniversite okuyorum. Bu daha zor bir şey elimden hiç birşey gelmiyor annemle babama sakin olun demekten başka.. Şimdi onlara söyleyebileceğim başka şeylerde var. Gerçekten çok teşekkürler..

Ayrıca bu hastalıkta ilaç tedavisinin yanında psikolog desteği de şart. İlaç, vucüt kimyasını normale döndürüyor, psikolog ise düşünce dünyasını normale döndürüyor.