Konuşarak anlaşalım, aydınlanalım lütfen...

Arkadaşlar özellikle formun bu bölümü beni çok etkiledi.. ailelerin durumu hastalardan daha zor.. Mevladan kolaylıklar diliyorum herkese..
Türü ne olursa olsun hangi şekilde adlandırılırsa adlandırılsın, " KRONİK HASTA YAKINI OLAMAK ÇOK ZOR..."

Oldukça büyük bir sabır ve şefkat gerektiriyor ;

- Konuşma üslubunda alçak bir ses tonu
- Anlayışlı bir yaklaşım ve güleryüz
- Huzurlu ve sakin bir yaşam biçimi
- birlik ve beraberlik..
- ikna edici ve profesyonelce yapılan bir yaklaşım tarzı...

Bunların hepsi olmak zorunda... OLMALIDA..

Hiç kimse nefes aldığı sürece şu hayatta nelerle karşılaşacağını bilemez..
herşey ancak yaşanıldığı takdirde öğrenilir.. (yaşayan bilir derler)
ama başa gelince de öyle veya böyle katlanılır.. hayatın içersindeki mücadele dedikleri de budur işte.. ta kendisi....

Benin kafama takılan bir durum var, bazı hastaların hatta özellikle de hastalığının farkında ve bilincinde olan hastaların, hastane ortamında yatarak tedavi olmayı neden kabul etmedikleri ??
acaba bunun farklı bir sebebi mi var ? açıkcası bunu çok merak ediyorum

- hastane ortamı neden istenilmiyor acaba ?
- şartlar mı olumsuz ? yoksa yaklaşım tarzları mı sorunlu oluyor ?

problem nedir ?

Arkadaşlar, bu konu hakkında yorumlar yok mu ?

laila hanım benim biraz bilgim var zamanla paylaşacağım kısmetse bilgilerimi.

merhaba
kendimce kimi sorulara cevap vereyim
on yılı aşkın süredir tedavi oluyorum ilk başlarda paranoid şizofreni tanısıyla merhaba demiştim kronik dostuma sonrasında bipolar bozukluğa geçiş oldu nasıl oldu bilmiyorum fakat yıllardır manik depresyon tedavisi görüyorum ve son iki yıldır senede bir ay yatılı tedavi görüyorum bakırköy de ayaktan tedaviyede devam etmeye çalışıyorum ilaçlarımıda çalışmadığım zamanlar alıyorum çalıştığımda sorun oluyor ve bu sorun beni tekrar ilaç almak zorunda bırakıyor akabinde yine işsiz kalıyorum neyse bikaç kalem geçeyim bunları ha bu arada bazen yazmaya başlayınca kendime engel olamıyorum
her hasta yatılı tedavi görmek durumda değildir ve her hastanede ki özellikle bakırköy yetkindir hastaların yatmasından ziyade toplum içinde tedavilerine devam etmeleri noktasında hem fikirdir ha bu yaklasşım ne kadar doğrudur bilinmez sosyologların incelemesi gereken bir durum olarak görüyorum yani bizlerin yatılıdan ziyade toplum içinde tedavilerimize devam etmemiz tıbbi bir yaklaşım mıdır yoksa fiziksel siyasal sosyal yetersizlikler sonucumudur
ikinci olarak hasta yakınlarının sorunlarını anlatmaya çalışsam pek gerçekçi olamam ama hasta olarak yakınlarımın durumuna değinebilirim yanılmıyorsam fakat daha sonra yazmak isterim şu an fazla uzun yazdım dikkatim dağildı gibi...
dostlukla...

Yorumlarınız için teşekkürler.
ama benim asıl öğrenmek istediğim şu ; hastane ortamlarındaki yaklaşım ve iletişim tarzı nasıldır ?
bunlardan rahatsızlık veriyormu ?

hastane ortamında olmak sürekli doktor gözetiminde olma açısından iyi.hastabakıcısı,hemşiresi bu konuda eğitimli oluyorlar.çok iyi davranıyorlar.hep birlikte top oynadığımızı bilirim.daha 20 yaşındaki gençlerin çok daha ağır hastalıklar geçirdiğine üzülmüştüm.bana gelip 'abla seni anneme,ablama benzettim'diyen çok saf temiz insanlar vardı.ben 2-3 hafta kalmıştım.ilacımı düzgün kullandığım için bir daha hastaneye yatmadım.

ben hasta(deli?) değilim böyle bir yere nasıl yatarım diyen,ağırına giden hastalar var.

bir espri vardır;akıl hastanesi içerdekilerden dışardakilerini korumak için değil,içerdekilerini dışardakilerden korumak için yapılmıştır.

iyikiben iyi özetlemişsin:)
hasta yakınlarından söz etmek isterim yani yakınlarımdan
eğer bitr yakınınız özellikle birinci derecen yakınınız psikolojik tedavi görüyorsa en az yakınlardan birininde psikolojik destek görmesi gerekmektedir hem aile içi yaklaşımı dengelemek hem de hastanın durumunu daha iyi kavrama açısından
önce hastalığı tanımaları sonrasında nasıl yaklaşılması konusunu profosyenelce öğrenmelri gerekmektedir tıbben de böyledir özellikle günümüzde bilgi sahibi olmak pek zor olmasa gerek bir diğer konu da bakırköy için söyleyebilirim gerçekten eskiye nazaran çok iyi durumda 10 yıldır gerek yatılı gerek ayaktan tedavi münasebetiyle gidiyorum benim için huzur verici bir yer olduğunu açıkça söylemeliyim
rahatsız olmadığını düşünenlerin de gitmesi bilgi alması yada en azından bir arkadaşımıza orda çay ısmarlayıp sigara vermesi bile inanın yüzlerinde ufakta olsa bir tebessüm oluşmasını sağlar...

laila arkadaşım,'Benin kafama takılan bir durum var, bazı hastaların hatta özellikle de hastalığının farkında ve bilincinde olan hastaların, hastane ortamında yatarak tedavi olmayı neden kabul etmedikleri '?? demişsin;
şizofrenide hastalığının farkında olan insanın zaten ayakta tedavi olacağını düşünüyorum.bence farkında değilse hastanede yatarak tedavi olur diye düşünüyorum.ama tabi teşhis biliniyor ve tedavi şeklinin hastanede olması gerekiyorsa olabilir.

nden hastande yatmayı kabuletmıyor hasta hasta hastalığını kabulenemdıynden hastande yatmayı kabuletmıyor hasta ben hastayım dedıyı an tedavı olmuş sayılır hastane ortamı hasta için bir terapıdır dıyer hastalarında durumunu görup böle bir hastalığın var olduğundan haberdar oluyor bölce tedavıyı kabuledıyor hastane ortamını solumuyan bir hasta hastalığını kabulenemiyor benı hastaneye göturunceye kadar 3 yıl uğraştılar bıde cevre önemlı ılk hasta oldumu örendıymde kabulenmemiştım ilac kulandığımda çevrdekıler bırakmamı ıstedıler sende ne var bu ılaclar senı mafedıyor gıbılerden hastande yatıp hasta oldumu kabulendıkten sonra ilacları sürekl aldım ilk başlarda yan etkılerı çoktu 9 ay çok zor gectı akebınde 3 yıl ağırdozlu ılaclar ama hayatımı sürdure bılıyodum 1 çocuğum var ev işleri ve çocukla kendım ilgilendım şu anda ilac kulanıyorum hayatımı normal bir ınsan gıbı surdurebılıyorum zaman ilerldikce ilacların yan etkileri kalmıyor önemlı olan başlangıcı atlatmak gecmışolsun herkese.

iyikiben demiş ki:laila arkadaşım,'Benin kafama takılan bir durum var, bazı hastaların hatta özellikle de hastalığının farkında ve bilincinde olan hastaların, hastane ortamında yatarak tedavi olmayı neden kabul etmedikleri '?? demişsin;
şizofrenide hastalığının farkında olan insanın zaten ayakta tedavi olacağını düşünüyorum.bence farkında değilse hastanede yatarak tedavi olur diye düşünüyorum.ama tabi teşhis biliniyor ve tedavi şeklinin hastanede olması gerekiyorsa olabilir.

canım ilk başta insan """ acaba """ diyor.. Yaklaşım tarzlarında mı bir problem var diye düşünüyordum. o nedenle sordum. aldığım yanıtlar iyi demek ki birçok sistem artık rayına oturmuş bu çok sevindirici

mehri hanım ne güzel çocuğunuz varmış,sizi hayata bağlayacak ve kafanızı meşgul edecek çok güzel bir etken.analı babalı büyütün.maşallah.

erenköy iyi değil diyorlar bakırköy dahamı iyi tedavi için erenköyde kötü davranılıyor galiba hastalara

Merhaba arkadaşlar. Ben Ege Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Psikiyatri Hemşireliği Ad. Araştırma Görevlisi İbrahim Çinar. Yüksek Lisans Tez konum olarak Şizofreni hastalarının ailelerinin yaşamış olduğu sorunlar ve bunlara yönelik sosyal destek durumlarını çalışıyorum. Bu konu kapsamında bir dizi araştırma yapmak ve hasta yakınlarımızın daha iyi koşullarda yaşamalarını sağlamak üzere çalışmalar yürüteceğim. Tez konumla ilgili olarak bir anketim var. Bir de görüşme yöntemine dayalı bir araştırma yapıyorum. Bu konuda bana yardımcı olabilirseniz çok sevineceğim. Çalışmalara destek vermek isteyen hasta yakınlarımız olursa aşağıda telefon numaramı ve adresimi veriyorum. İnternet üzerinden anketimi yanıtlamak isteyen olursa anketimi mail adreslerine gönderebilirim. Şimdiden ilginiz ve desteğiniz için çok teşekkür ediyorum. Tüm hastalarımıza acil şifalar ve tüm yakınlarımıza kolaylıklar diliyorum.
Araştırma Görevlisi İbrahim ÇİNAR
Ege Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu
Tel: 0 505 251 60 08
İş Tel: 0 232 388 11 03 /147

Doktora sizin kariyerinizle alakalı bir çalışma ve ben de İzmir'de yaşamıyorum (...)

Teşekkür ediyorum.

Bakırköyün de kötü tarafları var. K2 denilen bölümde bir süre yattım. Gece nöbetçisi hasta bakıcıların bazıları koğuşlara götürürken azarlar gibi sesini yükseltiyorlardı. Başka olumsuzluklar da var ama buraya yazmak istemiyorum. Anlatılmaz yaşanır diyeyim...

greygirl demiş ki:erenköy iyi değil diyorlar bakırköy dahamı iyi tedavi için erenköyde kötü davranılıyor galiba hastalara

leponex demiş ki:Bakırköyün de kötü tarafları var. K2 denilen bölümde bir süre yattım. Gece nöbetçisi hasta bakıcıların bazıları koğuşlara ---ürürken azarlar gibi sesini yükseltiyorlardı. Başka olumsuzluklar da var ama buraya yazmak istemiyorum. Anlatılmaz yaşanır diyeyim...

greygirl demiş ki:erenköy iyi değil diyorlar bakırköy dahamı iyi tedavi için erenköyde kötü davranılıyor galiba hastalara

yaşamak böyle birşey, insan nefes aldığı her an hep mücadele etmek zorunda , keşke hayat hep istediğimiz gibi olsa, ama ben daima şunu düşünüyorum Allah kimseleri sahipsiz, boynu bükük bırakmasın.

ömür dediğimiz zaten 3 günlük bir hikaye.. Allah bu 3 günlük hikayede tüm kul'larına sabır ihsan eylesin.. hayat gerçekten hiçkimseye kolay değil..

Laila para meselesi bizim için de geçerli Para olmadan pek birşey olmuyor...Malulen emekli olan arkadaşlarım var ama doktorlar kurullar bu işi çok sıkı tutuyorlar...Allahıma şükürler olsun memurluk yapabiliyorum Tıp fakültesinde grup terapsi yapıyorduk...Orda Şevket abimiz vardı adam İTÜ MADEN MÜHENDİSLİĞİ mezunu Boru değil yani Ama bu mükemmel kariyer imkanını şizofreni yüzünden değerlendirememiş...Bundan başka Yılmaz abi vardı 43 yaşında fakat hiçbir geliri yok. Sosyal güvence vs. yok ben ilerde napacam diye karamsar(haklı) konuşmalarına şahit oldum...Ne oldum dememeli ama hayat acımasız soğuk ve zalim...

Hayat hiç bu kadar zor olmamıştı.Bence bütün şizofrenlere özel madalya verilmesi lazım.