merhaba

merhabalar,


doktorum şizofren olduğumu yazdı. nasıl olur? normalden ne farkım var anlamıyorum. bunu anlayabilmeyi umuyorum.

merhaba nehir çok ciddi bir hastalığın eşiğindesin.doktorunun söylediği doğruysa.belki şuanda bir şey hissetmeyebilirsin ama ileride çok ciddi sonuçlar doğurabilir.

sana çok önemli bir tavsiyem olucak.şu anda yaptıklarını bir gözden geçir.hayatını.yolunda olmayan yada eski yaşantında bulunmayan ama şuanda yaptığın, özellikle hergün düşünceni alan seni düşünmeye iten nevarsa terket!

stresten uzak dur.

en önemlisi kafanı hiç bir şeyle meşgul etme.hiç birşeye takılma.

inşallah doktorun yanılıyordur.değilse işin çok zor.

allah kolaylık versin..

...

.

HOŞGELDİN ARKADAŞIM.FORUMU İNCELERSEN ŞİZOFRENİYLE İLGİLİ PEK ÇOK BİLGİ BULABİLİRSİN.
NADİRENDE OLSA BAZEN DOKTORLAR YANLIŞ TEŞHİS KOYABİLİYOR.UMARIM DURUMUNU ANLAYABİLMEN İÇİN FORUMDAKİ BİLGİLER YARDIMCI OLABİLİR SANA.
ŞİZO OLMADIĞINI DÜŞÜNÜYORSAN,MUTLAKA BAŞKA BİR DOKTORA DAHA GİT BENCE.

merhaba Asuman,

önce teşekkür ederim yazdığın için.
yaklaşık üç ay oldu teşhisten bu yana.doktorumun haklılığını
her geçen gün anlıyorum.araştırdıkça, düşündükçe..
bir hastalık olduğunu hiç düşünmemiştim.
ama çok güzel kabullendim.bunda doktorumun payı büyük.
yalnız böyle yazmak kolay da, çevremde kimseye söyleyemem,bunu yapamam,tepkilerine çok kırılırım.
bu konuda ne dersiniz acaba?

kanka ben sana yazmamışım özür dilerim.
şimdi yazsam, asıl şimdiden sonra işim kolay diye düşünüyorum ben.farkındayım ki bir rahatsızlığım var sürekli ilacımı alıyorum,belirtileri ortaya çıkarsa ya da ilerlerse hemen doktorumu ararım.ne gerekirse yaparım.o halde işim niye zor olsun?

Selam nehir, ben kanka.nickimi değiştirdim.ben o lafı şunun için söyledim.hastalık bir başladığında geriye yani en başa dönmek çok zor oluyor.burda önemli olan hiç hastalanmamak. bir kere başladığında belkide ömür boyu geri dönülemez bir yola giriyorsun.maalesef bu böyle.

senin durumunu tam olarak bilemiyorum.inşallah daha başlangıcında yakalamışsındır hastalığı.çünkü başlangıçta yakalanan hastalık daha iyi sonuç veriyor.

buarada doktor ilaç verdi mi?

kendini nasıl hissediyorsun, anormal bir durumun var mı?

merhaba şizoaffektif, demek girmişiz bakalım geri dönülmez bir yola, en başını ben de bilmiyorum.hastalık geldi hoşgeldi önemli olan bundan sonrası. zyprexa bir yıl sürecek
aslında anormal bir durumum yok kendimi de hasta masta hissetmiyorum ya da okuduklarıma dayanarak önemli bişeyim yok.aktif bir dönem gelirse başında anlayıp doktoruma koşmalıyım diye bilinçli olmaya çalışıyorum. sonuçta biyolojik bir hastalık değil mi?

inşallah bir yıkıntı getirmez.Bende acısı sonradan çıkmıştı..

ARKADAŞIM BENCE DE ÇEVRENDEKİLERE SÖYLEME DİYORUM BEN.ARTIK HASTALIK ÇOK KİŞİ TARAFINDAN BİLİNİYOR FAKAT HASTA KİŞİLERE OLAN YAKLAŞIMLAR HİÇ HOŞ OLMUYOR.
EĞER SÖYLERSEN ÇOĞU KİŞİ SENİNLE ARKADAŞLIĞINI KESECEKTİR SANIRIM.
YİNEDE ARKADAŞLARININ GÖSTERECEĞİ TEPKİLERİ EN İİ SEN BİLİRSİN.

evet Asuman, hassas bir konu bu.

arkadaşlar biz hasta olduğumuzu bildikten kabul etıkten sonra cevrenın bakış acısı önemli deyil ben hastaneye yatığım günden ihtibaren hasta olduğumu söyldım
baştan beri bana oturduğum sitedekiler çok destek oldu
toplantılarına katılmamı sağladılar hiç yanlız bırakmdılar evet toplumda bir önyargı var bunuda biz kırmalıyız benım çok samımı arkadaşım vardı benım bakırköyde yatığımı duyduğu an tedırgın oldu bende uzaklaştı yaklaşık üç yıl bana gelsde tehlıkelı olduğumu duşundüyünden olsa gerek hep birileriyle gelirdi en so karşılaştığımda senleçok güzel günlerimiz gecti gine görüşelim dedi bana gelceyini söyldi bende kimle gelceksi dedim oda çocuklarımla dedi bende ardan uzunzaman gectı hiçbirşey eskisi ibi olamaz dedim görüşmeyi dedetim önyargıları bi yıkabiliriz en hasat olduğumuz nokta ailemiz bu knuda sakın ailenın size olan bakış acısıyla çevreyi kıyaslamayın aile bireyleri bazen çok acımasız oluyorlar annem öğretnen emeklisi ablam bazen fıkırlerimiz ters düştüğu zamam kendılerıni öne çıkarmak için hastalığımı öne sureiliyorlar biz hasta olduğumuzu kabul etıkten sonra çevrenın ne düşündüyü önemli deyıl kendimizi saklamıyalım nasıl ınsa gırıp olur apandıs amalıyatı olur bizim hastalığımızıda öle normal bir hastalık gibi herkesin başına gelebilcek bişe kendimizi çevreden soyutlamıyalı evet ben hastayım bu toplumun bır bıreyıyım benımde sosyalaşmaya hakım var diye bilmeliyiz saygılar

ben 15 yıldır bu rahatsızlıgı cekıyorum.bu rahatsızklıktan cevremde kımse kalmadı sadece öğretmen emeklisi babam var.kurulu duzenım bozuldu,yuvam dağıldı .soyleyınce insanlar psikopat gozuyle bakıyorlar.halbukı şizofreni kendı halinde mülayim hastalıktır...

yaklaşık on yıl oldu evlıyım kızım ufaktı buyudu lıseye gıdecek başta bıraz tedırgınlık yaşdım bende bılıncındeydım toplumun bakış acısının ne olduğunu bunu ailem hisetırdı annem kardeşlerim hisetirdi hastalığımın ılk aylarında eşımle konuştum eyer sende onlar gıbı duşunuyorsan her şey gec olmdan herkes kendi yolunu cızsın bende ona göre bir düzen kurarım dedım eşım kızdı söyldiklerimin çok saçma olduğunu bana sen benı bırakmdığın surce yanımda olcağını söyldı ilaç kulanma aşamasında ilaçlar ağır gelıyordu yınde evdeki işleri yapıyordum cocuğda bakıyordum bazen evı supurmem satler suruyordu bır tencereyı yarım saate zor yıkıyordum kolarım kalkmıyordu yınde bana duşen sorumlulukları yapıyordum aradan gecen zaman zarfında ılacların dozu duşuruldu bende ıyleşme olduğundan artık yan etkıde kalmdı şu an ıyıyım evlılıyımde devam ediyor çok başarılı bır kızım var tedbır amaclı duşuk dozda ilaç kulanıyorum belkıde hayata tutunmama eşım destek oldu bu hastalıktan dolayı cevrenızdekılerı dışlamayın hastalıkla nasıl mucadele edılır onun yolarını bulun yoksa çok yuva yıkılır.

MEHRİ abla seni azminden ötürü kutlarım Şizofreninin zorluklarını en iyi bilenlerdensiniz Bizlere de inş. sizin gibi anlayışlı bir eş nasip olur.

ne olursa olsun mucadeleyı bırakmayalım hele bu hastalık evresınde hayat dahada acımasız oluyor umarım istediyin bir hayata kavuşursun sağlıklı bır insandan yüz kat daha çok mucadele etmemız gerekıyor unutmayalım bizi sadece biz anlarız önce hastayım dıyıp kabulenmelı sonra sosyal çevre ve yaşam mucademızı vermek için hayata 4 ele sarılmalıyız hıc bır zaman umudumuzu yıtırmeyelım.