konuşma

Bugün bakkala birşey almak için gittim.Yolda eski bir arkadaşımla karşılaştım.İki cümleyi bir araya getiripde konuşamadım.Gözlerimle gördüğüm kadarıyla biraz kilo almıştı."Biraz kilo almışsın" diyebildim.Maalesef aklıma hiçbirşey gelmedi.Hep böyle oluyor.Ne öncesi ne sonrası ne bütün yaşanılanlar hepsi hafızamdan silinmiş gibi.Beynim durmuş gibi oluyor.

Bazen annemle veya babamla yürüyüş yaptığımız zamanda aynı şey oluyor.Derin bir sessizlik kaplıyor ortamı.aklıma bişey gelmediğinden konuşacak birşey de olmuyor.

Ne kadar acı..

Peki ama niye bu kadar kendini birsey soylemek zorunda hisediyorsun ki o arkadasın konu bulsaydı.... zaten hastalıgının ilk yılı bu kadar kendine yuklenme bence

Cevap verirkende aynı.Aklıma hiç birşey gelmiyor..

Yine de cok erken bence bu kadar karamsar olma dur bakalım yavas yavas acılınıyor..

hastalığımın ilk dönemlerinde ben de konuşacak konu bulamıyordum.hatta doğru dürüst cümle bile kuramıyordum.ama zamanla mesafe kaydedersin,üzme kendini.

Kalabalık içindeyken rahat konuşamam.