benim yasadiklarimi yasayan lar var mi?

ornegin birgun cok mutluyken ertesi gun negatifim... birgun insansiz yapamzken illa birilerini gorup konuscam canli canli ertesi gun tek basinayim... toplum arasina girince aciliyorum fakat cok yorgun oluyorum eve dondugumde.... stress aninda bikac saatlik psikoz gibi bisey yasiyorum ornegin biri bana bisey yapacak diye korku olusuyo....yani anim animi tutmuyor

.............

peki edding insan bagimliligi var mi insan gormeden yapamama yada tamemen yanliz kalma istegi...?son gunlerde cok yorgunum ama hala aktif olamaya calisiyorum vucudumu dinlememeye calisiyorum

.........

bence bu tip sorunlar icin kaygilanma. hepimiz ayni evrelerden geciyoruz yada gectik. bilki dünya genelinda bir hayli insan bu hastaliktan müzdarip ve senin yasadiklarini yasiyor.

anım anımı tutmaması ben de eskiden çok vardı.şimdi ise dışarı çıkma sorunum var,arada dışarı çıkıyorum bugün mesela pazara gitttim alış veriş yaptım sonra bir yere daha gittim.ama sürekli dışarı çıkamıyorum hergün.bu da ben de stress yapıyor haliyle.

eşek sudan gelinceye kadar dayak yedim. gerçi ilk de değil hani ikidir ve her defasında birden çok kişiye tosluyorum.kavgadan sonra kaş,göz kırık,kanlar içinde buluyorum kendimi ve artık ne iş ne ev nede başka bir yaşam alanı kalmadı.canı cehenneme dünyanın.bir yerde uzun süre kalınca sanrılar şiddetli bir hal alıyor..tedaviye gittiğim dr. dahi kıvamında olduğumu söylerken,akrabalarım ve çevrem uslanmaz ve tımarhanelik(avam tanımı)deli olduğumu haykırıyorlar:))doğrusunu isterseniz bende artık kendimi aptal kıvamında hissediyorum.geleceğe dair doğru analiz becerimi yitirmeye başladım artık eskisi gibi evrende olup bitenlerin insanlığı sürüklediği sonu eskisi gibi göremiyorum.sanırım bu sanrılarıma dair soru işaretlerinin dağ yığınına dönüşmesnin kötü bir sonucu,çünkü binlerce belkide yüzbinlerce soru işaretine cevap araken kontrolü hepten kaybediyorum.soru işaretleriin çöplüğü gibi beynim evet tamda böyle..bazen tam isi bulutları dağıldı kurtuldum diye haykıracakken yeniden aynı girdabın içinde buluyorum kendimi

mrb.külkedisi, 2011 yılın da yazdığınız yazıya yanıt vermeye çalışıyorum 2014 de şizofreni herkes de başka şekiller de tezahür ediyor.siz de olan duygular ben de oluşmuyor ben dışarı çıkıp kahveye gittim mi rahatlıyorum.bir de dışar da dolaşırsam bal kaymak gibi bir şey oluyor bu durum.