slm herkese

Merhaba benim kardeşimde paranoid şizofreni hastası bu hastalıkla mücadele için lütfen herkes birbirine destek olsun

bu arada kardeşim yine hastahanede ve artık ilaçlar bir işe yaramıyor ekt tedavisine geçilecek bununla ilgili bilgilendirirseniz sevinirim şimdiden teşekkürler herkese geçmiş olsun

Arkadaşlar bence sabır etmekten başka hiç bir çaremiz yok. Bu kadar bile olması başarı. Zamanla katılımın artacağına inanıyorum. Gerçekten gelecekte burada iyi paylaşımların doğacağına inanıyorum.

Formdaki herkeze içtenlikle sevgilerimi sunuyorum. Üye olan tüm arkadaşlarımızın mesajlarını bekliyorum. Bizlere iki muhabbeti çok gören şu hayata, bu düzene inat...

merhaba. benim annem hasta. hayatında şu sıralar 4. alevlenmeyi yaşıyor. bununla baş etmek çok zor ama imkansız değil. ömür boyu ilaç tedavisi gerekiyo. herşey uykusuzlukla başlıyor (benim annem için). gün geçtikçe kanserli hücrenin vucuda dağılması gibi artıyo rahatsızlık ve sonunda daha önce bildiğiniz o insandan tamamen farklı birine dönüşüveriyor.

Selâmlar herkese. Ağabeyime Paranoid Şizofreni tanısı konuldu. Bu ağır durumla yüzleşmeyi tek başıma başarabileceğimden kuşkuluydum ki Sialeri bulup hemen üye oldum. Zaman zaman aranızda bulunabilecek kadar fırsatım olursa mutlu olacağım. Hastahâneler bölümüne bir başlık attım biraz evvel. Yüksek güvenlikli olanlarla ilgili her tür bilgi çok işime yarar. Benim gibi yeni üye olanlar öncelikle kendi başlarındaki derde çâre arıyorlar sanırım. Zaman içinde nasîp olursa Ben de edineceğim bilgileri paylaşmak isterim. Allah herbirimize dayanma gücü ve imtihanlarda kolaylık versin. Hep en doğruyu seçebilmeyi nasîp etsin.

.

Merhaba herkese...
Ben bir şizofren yakınıyım ama yazdıklarınızı gördükten sonra benim arkadaşımın hastalığını bilicinde olması gerçekten büyük bir şansmış..
Benim yakınım dediğim insan aslında sevgilim.. kendisini çok seviyorum aslında kendisi ile 16 yaşında iken ilk aşkımı yaşamıştım tabii o zamanlar şizofren olduğunu bilmiyordum. Epey olaylar yaşamıştık o zaman onunla evden filan kaçmıştık hatta sonra ben farklı bir şehire taşınınca iletişimimiz koptu tabii o zamanlar cep telefonları yoktu...
Yıllar sonra birbirimizi bulduk... onu gerçekten çok seviyorum, şimdi 30 yaşındayım o da 38 yaşında, bu süre zarfında ben psikolog oldum oda maalesef hastalığı yüzünden malulen emekli oldu.
Bir şizofren hastası ile beraber olmak gerçekten zordur eminim ama ben başıma neler geleceğini ve ne yapacağımı gayet iyi biliyorum.. birgün hastalık nüksettiğinde beni dövmeye kalkabilirde, umursamaz olabilirde, bana acı çektirebilir hatta beni hatırlamayabilirde... Ama bunları yapan aslında o değil ki... zaten bu tür bir olaydan sonra en çok üzülen ve kendisine kızan yine o olacak...
Ben onun kalbini seviyorum yani onu seviyorum tüm hastalığı ile tüm beyninin ona oynadığı oyunlarla beraber.....
Herkes kafasına göre olan mükemmel olan parası olan "normal" olan insanları sevebilir ama ben sadece o insanı her özelliği ile "O" olduğu için seviyorum.......
İlerde yaşayacağımız bütün o problemlere rağmen bana bir "güzelim" demesi ve bana bakması bunların hepsine değer...

Psikoloji eğitimiminde buna bir etkisi var tabii..
Hasta yakınlarına benim tavsiyem ise hastalığın nüksetme belirtilerini mutlaka bilin ve bunun takibini yapın , kalçadan iğne yapmasını biliyorsanız hastanızın doktoruna danışın ve hastalığın nüksettiği zamanlarda hangi iğneleri vurmanız gerektiğini öğrenin, bu dönmelerde ona fazla düşkün olmayın devamlı yanında olmayın ve iğneden sonra hemen hastaneye kaldırın, ve hepsinden önemlisi onu sevin... onu o olduğu için sevin.... Emin olun en hastalığını krize girdiği dönemde bile size kötü davransada aslında o da sizi çok seviyor..... Belki de hayatta tutunacak tek dalısınız.....

Ve emin olun sizin bir probleminiz olduğunda en önce o koşacaktır.. Acının , damgalanmanın, çağresizliğin ve en çok ta yalnızlığın ne demek olduğunu onlar bilirler ......

Hasta yakınları bana sorunları ile ilgili mail atabilirden elimden geldiğince yardım etmeye çalışırım....

Merhabalar, öncelikle foruma hoşgeldiniz...
Onun hasta olduğunu bildiğiniz halde, onu bırakmayıp hala yanında
olmaya devam etmeniz bence büyük bir erdemdir (olması gereken de bu,
ama günümüz dünyasına göre büyük bir davranış). Hem de önyargılarla
dolu bu dünyada... Tabii ki bunda hasta yakını olmanız ve psikoloji
eğitimi almanız da çok etkili olmuştur ki o insanı en iyi şekilde
anlayabilmişsinizdir.

şimdi sitede olan varmı

merhabalar bende bu sıteye yenı uye oldum..10 yıldır sızofren olan babam la ugrasıyoruz artık..tam ıyılestı derken hastalık tekrar kendını gostermeye baslıyor..ınsanın babasını boyle gormesı cok korkunc..herseyden umıdı kestıgım zamanlar cok oldu.yorulduk tukendık sonra tekrar canlandık bu aralar kalan gucum de bıtıcek artık yeter dıye bagırmak neden ben neden bız dıye haykırmak ıstıyorum..ama bılıyorumkı bunları yasayan sadece ben deılım bu yuzden buraya uye oldum yasadıklarımı kımseye paylasamıyorum paylastıgımda anlasılamıyorum..umarım burada bırbırımıze yardımcı olabılırız

Merhaba arkadaşlar ben geldim. Yakalaşık olarak bi 6 ay yoktum. Askerdeydim. Şimdi yine beraberiz. Bizler çok başarılı insanlarız. Değil internet üzerinden sosyal paylaşım yapmak, bilgisayar başına oturamayan insanlar var. Hasta olduğunu bırak insan olduğunun farkında olamayan kişiler var bu hayatta. Burada paylaşımda bulunan her kez çok başarılı, medeni cesareti olan, hastalığının farkında ve kabul etmiş, belkide iyileşmiş veya iyileşmeye aday arkadaşlar. Hepinizi öpüyorum, birtanesiniz! Sizi yaradana kurban olayım.

herkese mrb, psikoz hastasıyım yani aslında berbat bi durum ama yinede herşeye rağmen bu hastalıkla mücadele ediyorum çok şükür ilaçlar çoğu belirtileri kaldırdı arasıra alınganlıklarım oluyor tamamen düzelirim inşallah diyorum herkese sağlıklı ve mutlu günler dilerim

mrb hoşgeldin